واردات میتسوبیشی گالانت به ایران

اولین بار توی سال ۱۹۷۵ بود که میتسوبیشی گالانت اومد توی بازار ایران، اما قبل انقلاب کسی خیلی محلش نمی‌ذاشت.

اون موقع همه دنبال ماشینای آمریکایی و اروپایی بودن؛ شورولت، بنز، بی‌ام‌و، اینا.

ژاپنی‌ها اون زمان تو ایران اصلاً جایی نداشتن چون خودروهای به‌روز دنیا کل بازار رو گرفته بودن.

اما بعد انقلاب، ورق برگشت، دیگه خبری از ماشینای آمریکایی نبود و محصولات ژاپنی شروع کردن به جولان دادن.

توی دهه ۷۰ شمسی، میتسوبیشی و ماشینای ژاپنی تو ایران حکم شورولت‌های قدیمی رو پیدا کردن؛

هم باکیفیت بودن، هم استهلاک پایینی داشتن.

• برعکس، ماشینای فرانسوی مثل رنو، کیفیت داغونی داشتن و مردم راضی نبودن.

نسل ششم میتسوبیشی گالانت (۱۹۸۷)

نسل ششم گالانت توی سال ۱۹۸۷ اومد و حسابی در ایران محبوب شد. گالانت مدل سوپر سالن از این نسل خیلی معروفه.
توی ایران بیشتر با موتورهای زیر عرضه شد:

• ۱.۸ لیتری ۸ سوپاپ
• ۲ لیتری ۸ سوپاپ

یه نسخه قوی‌تر هم بود به اسم VR4 که کمتر دیده شد. این نسل یه ویژگی خاص داشت؛ برای اولین بار از دو میل سوپاپ (DOHC) استفاده کرد که اون موقع یه چیز مدرن حساب می‌شد.

امکانات میتسوبیشی گالانت

از نظر امکانات هم حسابی پر و پیمون بود:

• آنتن برقی
• شیشه‌ها و آیینه‌های برقی
• سانروف
• ترمز دیسکی چهارچرخ
• کروز کنترل
• ترمز ABS

میتسوبیشی گالانت هنوز ارزش خرید داره؟

تو اون دوره، میتسوبیشی گالانت یه چیز لوکس و باکیفیت محسوب می‌شد.

ژاپنی‌ها برخلاف فرانسوی‌ها، ماشینای کم‌استهلاک و باکیفیت می‌ساختن برای همین گالانت نه‌تنها خوب فروخت، بلکه تو دل مردم جا باز کرد.

هنوزم اگه یه گالانت سوپر سالن سالم گیر بیاری، می‌بینی که چه ماشین خوش‌ساختیه.

ماجرای واردات و اسم "الماس داران"

دهه ۷۰ شمسی، یه شرکت به اسم الماس داران این ماشینو وارد می‌کرد. جالبه بدونی اسم "الماس داران" از معنی کلمه میتسوبیشی اومده که توی ژاپنی یعنی "سه الماس".